Qashqai Türkleri için sözlü edebiyat önemli bir gelenektir. Ancak yazılı kaynaklara bakıldığında Qashqai Türklerinin yazılı edebiyata ait ürünler vermelerinin 1786-1844 yılları arasında yaşadığı tahmin edilen Gul Oruc adlı şairle başladığı görülür. Şahbaz Şahbazi tarafından Hicri 1367 (Miladi 1947) yılında kaleme alınmış olan “Ya Asar-ı Şuerayi Kaşkayi” adlı şair tezkiresinde; bilinen ilk Qashqai şairlerden bahsedilmiştir. Gul Oruc ile aynı dönemde yaşadığı düşünülen şairlerden Kanberi’ye ilişkin elde hiç şiir bulunmamasına rağmen Hüsrev Beğ Karakanlı ve Gul Oruc’un şiirinden bazı örnekler günümüze kadar ulaşmıştır:
Yedi yaşar gelin olsan kız olmaz
Gız Ceyrandır yerişinden bellidir
Gul oruc der yansın bele zamana
Saralub gül rengim dönmüş samana
Gul Oruc’un bu şiirinin yanı sıra Hüsrev mahlaslı Husrev Beg Kara- kanlı’ya ait aşağıdaki şiir metnini yazılı Qashqai edebiyatının ilk örneklerinden birisi olarak değerlendirmek mümkündür:
Vardur dağ yanında bir tevvar terlan
Tor goyub bendime ataydım men
Şayed nesib olsa düşe toruma
O yağı terlanı dutayudum men
Şahbaz Şahbazi’nin Qashqai Türklerinin edebi tarihine ışık tutan bu önemli eserinde yukarıda ismi geçen şairlerin dışında Mirza Muhammed, Yusuf Ali Beg, Üstad Mu hammed İbrahim, Hüseyin Ali Beg Bayat, Nimetullah Beg Rahimi, Ali Şaylı, Hacı Mesih Han Karaçaylı, Hemrah ve Köroğlu gibi şairlerden de söz edilir. Qashqai yazılı edebiyatının mihenk taşı sayılabilecek bu isimlerin eserlerine eriştikçe sizlerle paylaşmayı sürdüreceğiz…